Her yerde İzlanda "Buz ve Ateş Ülkesi" olarak tanımlanması bende merak uyandırdı. Volkanik patlamaların yarattığı tehlike yanı sıra, İzlanda'da ayaklarınızın altındaki toprak bazen o kadar sıcak olabilir ki, üzerine basmaktan kesinlikle kaçınmalısınız. Turkuaz ve süt mavisi tonlarda davetkar şekilde akan o güzel küçük dereler 200 °C'ye kadar sıcak olabilir. Eğer yerden buhar yükseldiğini görür ve kötü bir koku alırsanız, birçok şeyin yeryüzünün derinliklerinden yerüstüne çıkıcağından emin olabilirsiniz. Bazen de dakikada bir metrelerce yüksekliğe fışkıran sıcak su fıskiyeleri görebilirsiniz.

Bir tarafta denizin siyah kumlu sahili, diğer tarafta ise sadece birkaç yüz metre ötede buzul diller– üstelik deniz seviyesinde. Kristal berraklığında ya da kar beyazında siyah damarlı ve/veya büyüleyici mavi tonlarda buzul göllerine süzülen buzlar. Buzların oraya kadar varması bazen yüzlerce yil sürmekte.

Banyo Kültürü + Hot Pot'lar

İzlandanın dört bir yanı termal kaynaklarla çevrili. Yüzyıllar önceden beri bu kaynaklar evlerin yerini ısıtmak için kullanılmakta. Volkanik aktivite nedeniyle ağaç popülasyonunun zaten çok seyrek olduğu, üstüne üstlük ormanların da kesildiği bir ülkede, banyo suyunu termal kaynaklardan sağlamak en mantıklı çözümdü. Birçok İzlanda destanında (Laxdœla saga, Eyrbyggja saga …) termal kaynakların hem banyo hem de şifa amacıyla kullanıldığına dair atıflar bulunur.

Muhtemelen bu gereklilik özel bir banyo kültürünün ortaya çıkmasına, öylece toplumsal yaşamın önemli ve köklü bir parçası ve İzlanda'nın en güzel geleneklerinden biri haline gelmesine neden olmuştur.

Maalesef İzlanda'nın ıssız doğasında bir başımıza bir Hot Pot havuzuna girmek bize nasip olmadı – hâlâ yapılacaklar listemde yer alıyor.

İzlanda Atı

Almanyada "İzlandalı" olarak da adlandırılan İzlanda atları İzlanda'nın kültürel bir parçasıdır. Onlar 9. ve 10. yüzyıllarında ilk yerleşimciler tarafından getirilen atların soyundan türemişler. Yüzyıllar boyunca İzlanda doğasına uyum sağlamışlar ve adanın coğrafi izolasyonu sayesinde genetik olarak izole kalmışlardır.

Böylece eşsiz özelliklere sahip bir at ırkı ortaya çıkmıştır. Bu at ırkını korumak için ülkeye at ithalatı kesinlikle yasaktır. Hatta yurtdışına ihraç edilen İzlanda atlarının geri dönmesine bile izin verilmiyor.

İzlanda atları sert hava koşullarına dayanıklıdır ve yılın çoğu zamanı dışarıda yaşarlar. İyi karakter ve diğer özelliklerinin yanı sıra üç değil, beş yürüyüş şekline sahiptirler: Tölt ve Pass. Tölt, binici için sarsıntısız ve bu nedenle rahat özel bir at yürüyüş tarzıdır.

Beni en çok etkileyen gür yeleleri oldu. Ayrıca Almanya'da küçük alanlarda izole edilmiş tek duran, kafeslenmiş atlar yerine İzlanda'da geniş otlaklarda büyük sürüler görmek beni sevindirdi. Canları istediğinde koşuyorlardı, bazıları uyuyor, bazıları kavga veya birbirlerini tımar ediyorlardı. Alışık olmadığımız bir manzaraydı.

Çorbalar

İzlanda çorbalar ülkesi olarak da tanımlanabilir mi acaba? Bu herkesin kendi takdirine kalmış. Ancak benim bu konuda bir yorum yapmamın sebebi, çorba ikramıydı. Peki, ne alaka bu? Her yerde geçerli mi bilmiyorum, ama ne zaman çorba içsek, bir istisna dışında, bize diğer tasın ücretsiz olduğu söylendi - yaşasın „Çorba“.

Sera'da Domates Çorbası

Kağıt bardakta domates çorbasına ne dersiniz, ama o serada olgunlaşan domataslerden pişirilmiş çorbaya? „Deil­dar­tun­guhver“ adlı termal kaynağın ve „Krauma náttúru­lau­gar“ termal yüzme havuzun yanı sıra.

Yaz sıcakları çoğunlukla 20 °C'nin altında olan bir ülkede böyle bir fırsatı başka nerede bulabilirsiniz? Dışarıda, hava fırtınalı ve soğukken, bir serada lezzetli bir domates çorbasıyla ısınmak, sizce güzel olmaz mı gezginler?

Not: Her zamanki gibi ikinci tas çorbaya ihtiyacımız kalmadı. Bu nedenle ikinci tas bedava olurmuydu bilmiyoruz, bize bir şey söylenmedi.

Kanils­núður (Tarçınlı Çörek)

Pastéis de Nata Portekiz için, ekler İstanbul veya Fransa için neyse, Kanilsnúður da artık İzlanda için. Tarçınlı şeker dolgulu mayalı basit bir hamur işi, ama lezzetli. Reykjavik'te Frakkastígur 16 ve Fákafen 11 adreslerinde bulunan Braud & Co 'un tarçınlı çöreklerini denemenizi tavsiye ederim.

Özellikle Fákafen'deki dükkânda hamur işlerine verilen isimler beni gülümsetti:
– Croissant: „Butter me up please“
– Pain au chocolat: „The pain I need“
– Bret­zel: „Keep calm and eat bretzel“